این خانم با کرم محترم را برای وصف امام رضایش شدن آفریدن

اصلا" تمامی ایران زمین را برای ملک خصوصی پایش شدن آفریدن

هر چند دانی نداریم، گندم که داریم ، گیرم مدینه نرفتیم، ما قم که داریم

زهرا حضورش نیازی به مردم ندارد، اصلا ظهورش مدینه یا قم ندارد

بالی که این آسمان را ندارد، چه دارد، آن کس که این آستان را ندارد، چه دارد

من حاجتم را به دست مسیحا ندادم، بال و پرم را به این آسمانها ندادم

جبریلم و در کرم خانه لانه گرفتم، من حاجتم را از این آستانه گرفتم

عصمت تباری که همسایه اش را ندیده، همسایه اش نیز هم، سایه اش را ندیده

بانوی والا مقامی که مافوق نور است، خورشید هفت آسمانی که مافوق نور است

جبریل حتی حریف کمالش نمی شد ،آیینه هم روبرو با جمالش نمی شد

پروازها با قنوتش به بالا رسیدند، اعجازها با نگاهش به عیسی رسیدند

غیر از خدایا خدایا صدایی ندارد، روی زمین غیر محراب جایی ندارد

در بارگاه جلالی تعبد تعبد ،در آستان کمالی تحجر تحجر

امروز باران ترین عنایت به دستش ،فردا فراوان ترین شفاعت به دستش

با لطف بسیار دست بگیری دارد، چه خوب تا می کند با فقیری که دارد

از یک طرف دختر مرد مشکل گشاهاست

از یک طرف خواهر آبروی گداهاست

او حلقه اتصال رضا با جواد(ع) است، باب الحوائج ترینی که باب مراد است

وقتی که می خواست ازخانه اش در بیاید، یعنی به سمت حریم پیمبر بیاید

دورو برش از برادر برادر قرق بود

راه از پسرهای موسی بن جعفر(ع) قرق بود

دست پسرهای موسی بن جعفر(ع) نقابش

پای پسرهای موسی بن جعفر(ع) رکابش

تا چادرش خاکی از رد پایی نگیرد

تا معجر با حجابش به جایی نگیرد

او آمد و مایه افتخار همه شد، دست گل مریمی بهار همه شد

گیرم نبودیم اما سلامش که کردیم ،گیرم ندیدیم ما احترامش که کردیم

ما سر بلندیم از اینکه گلابش نکردیم

با ازدحام سر کوچه آبش نکردیم

او آمدو درس خواهر شدن رو نوشتو

قربان قبل از برادر شدن رو نوشتو

چه خوب شد که مسیرش به مقتل نیافتاد

چه خوبنر بارها از روی تل نیافتاد

گودالی از کشمکش های لشکر ندیدو

 بالای سرنیزه ها سر ندیدو

از خواهری که برادر ندارد

بوسه زند بر گلویش اگر سر ندارد.

یا حضرت معصومه (ع)