88/7/27
3:22 ع
کسی می آید تا تمام فاصله ها و دوست نداشتن ها را بشکند و من ان روز همه چشم براهیهایم را که زیر پلکهای بغض کرده پنهان کرده ام روی شانه اش خالی می کنم.
ما هزارو اندی سال طعم غم غروب جمعه را چشیده ایم، روزها کشنده است بی تو.
غیبت آزمایشی الهی ست که ما آدمهایی که سر خودمان را خیلی شلوغ کرده ایم برای دلمان وقت بگذاریم . ما ذهن کودکانمان را به نام پر امید تو زینت داده ایم و ایمان داریم به یک روشنایی دل انگیز که تو پناه همه بی پناهانی.
آری کسی یک روز می آید...