تا دل غم زده از هجر به فریاد آمد

نوری از سینه? جانسوز به امداد آمد

عشق مشغول ثناخوانی اربابش بود

خبر از آمدن سید الاوتاد آمد

چه مبارک سحری بود و چه فرخنده شبی

آن شب ناب که با مژده میلاد آمد

طلب مغفرت از کوی خدا میکردم

بخشش دست کریمانه? سجاد آمد

به تماشای حرم باغ بهشت آمده بود

که از آن باغ جنان شاخه شمشاد آمد

گرد او حور و ملک شاد به هم می‌گفتند

که در این ماه نبی افضل اعیاد آمد

حرم سبط نبی عاطفه باران شده بود

گوئیا فاطمه هم دیدن نوزاد آمد

خنده از خنده? ارباب ندیدم خوشتر

که در آغوش پدر زینب عبّاد آمد

تابش نور امامت ز جمالش پیداست

به حسین ابن علی افضل اولاد آمد

تا در آن لحظه به هم چشم دو رهبر وا شد

افق قافله کرب و بلا پیدا شد

ای همه عمر و همه روز و شبت عرفانی

وی که از بیم خدا سجده? تو طولانی

تو همان ناطق قرآنی و قرآن صامت

همه دم بر لب تو زمزمه? قرآنی

این صحیفه است زبور تو و اخت القرآن

خطبه‌های تو گواه سخن طوفانی

بنده آزاد مکن، ما همه در بند توایم

گول نعمت نخورد بنده رود مهمانی

عرب از دوده? تو فخر به عالم دارد

عجم از تیره تو شد نسبش رحمانی

مادر توست پس از فاطمه ام السُعداء

پدرت یثربی و مادر تو ایرانی

شهربانو که به او فاطمه فرمود عروس

دومین الائمه ست همین ایرانی

هر کسی راه به درگاه که پیدا نکند

مام پاکیزه? تو داشت عجب ایمانی

نوه حیدر کرار که ایرانی شد

کشور ما شده از اصل و نسب ربانی

کشور ما که به فامیلی تان مفتخر است

خاک این خطه به درگاه رضا معتبر است  

ژولیده