88/9/26
11:23 ص
مهر تو نور دل و اول و پایان منست
ای حسینی که عوالم همه گریان تواند
گوهر اشک برای تو به دامان منست
جان،نثار ره تو می کنم ای محور عشق
عشق تو دین منو مذهب و ایمان منست
دیده ام تا صف محشر ز چه آرام شود
که شفیعم بر تو ، دیده گریان منست
دل ز هر عشق، تهی سازم و جان، پاک کنم
چون حسین است که جان من و جانان منست
به شب اول قبرم نکنم وحشت و ترس
چون در ان لحظه ، حسین است که مهمان منست
به سؤالم اگر آرند به میزان حساب
پاسخ آرم به خداوند، حسین جان منست